Witebsk

Witebsk to sredniej wielkości miasto na Białorusi, zlokalizowane w północno-wschodniej części. Miasto leży nad rzeką Dźwiną, co nadaje mu specyficznego klimatu, oraz stwarza wiele mozliwości rozwoju.

Historia

„Co to za głowa kiepska, pewnie z Witebska” – mówił w „Ogniem i mieczem” Zagłoba. Ale pewnie tylko on miał coś do mieszkańców tego miasta (dziś jest ich ponad 350 tys.). Bo ma ono za sobą kawał historii i przez długi czas był ważnym ośrodkiem handlowym przy szlaku znad Morza Bałtyckiego do Konstantynopola. Pierwsza wzmianka o Witebsku pojawiła się w 1021 roku. Od 1101 był stolicą samodzielnego księstwa, od 1320 roku należał do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Po I rozbiorze Polski Witebsk stał się miastem rosyjskim, a od 1924 do 1991 miastem Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W ramach wymiany kulturalnej krajów Europy Środkowo-Wschodniej, w latach 80. Odbywał się tam Festiwal Piosenki Polskiej, partnerski dla Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W Witebsku miał miejsce zagraniczny debiut polskiej piosenkarki Anny Maria Jopek.

Marc Chagall

W Witebsku urodził się i mieszkał Marc Chagall, rosyjski malarz i grafik żydowskiego pochodzenia, przedstawiciel kubizmu i internacjonalizmu. W pobliżu dworca znajduje się jego dom, w którym otwarto Muzeum Chagalla. Po remoncie, który wykonano w 1997 roku, oglądać można wnętrze sklepu kolonialnego matki artysty, jego pracownię, pokoje mieszkalne i kuchnię. Ale to nie jedyna atrakcja Witebska, sprawiająca, że podróżując po Białorusi, warto zajrzeć do miasta położonego w północno-wschodniej części kraju nad rzeką Dźwiną.

Zabytki

Ratusz z 1775 roku to barokowo-klasycystyczny budynek, który był wielokrotnie przebudowywany. Obecnie mieści się w nim muzeum krajoznawcze założone w 1918 roku. Klasycystyczny Pałac Gubernatora z XVIII w., wybudowany na wysokim brzegu Dźwiny, w 1812 roku był sztabem i kwaterą Napoleona. Spalono go podczas działań wojennych w czasie II wojny światowej, ale został odbudowany i obecnie mieszczą się w nim urzędy. Neoromański kościół katedralny św. Barbary z XVIII wieku zamknięto w latach 30., ale w 1990 roku zwrócono go wiernym. W kościele bazylianów, ufundowanym w 1690 roku, mieści się obecnie technikum i muzeum krajoznawcze. Są też cerkwie - barokowa bazyliańska i prawosławna pw. Matki Boskiej Kazańskiej, wczesnoklasycystyczna z 1760 roku oraz przybudowana do niej cerkiew p.w. św. Mitriofana w 1847 roku. Ruiny synagogi z XIX wieku.

Informacje ogólne

Powierzchnia 96 km²
Ludność 348 tys
 

 

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies